Бархин Григорий Борисович

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Эшмәкәрлек төрө Архитектура[1] и пространственное планирование[d][1]
Ғилми дәрәжә архитектура докторы[d]
Уҡыу йорто
Вафат булған көнө 11 апрель 1969({{padleft:1969|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:11|2|0}})[2] (89 йәш)
Уҡыусылар Жуков Яков Николаевич[d]
Авторлыҡ хоҡуҡтары статусы эштәре авторлыҡ хоҡуҡтары менән яҡланған[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены
РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән һәм техника эшмәкәре
Һөнәр төрө архитектор, университет уҡытыусыһы
Тыуған көнө 20 март 1880({{padleft:1880|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:20|2|0}})[2]
Ерләнгән урыны
Эш урыны
Ойошма ағзаһы Московское архитектурное общество[d] и Союз архитекторов СССР[d]
Заты ир-ат
Файл:Barkhin G.B.jpg
Вафат булған урыны
Гражданлығы
Тыуған урыны

Бархин Григорий Борисович (20 март 1880 йыл, Пермь11 апрель 1969 йыл, Мәскәү) — СССР архитекторы, ҡала планлаштырыусы, архитектура теоретигы, уҡытыусы, Төҙөлөш һәм архитектура академияһының ағза-корреспонденты (1956), РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән һәм техника эшмәкәре. Архитекторҙар Борис һәм Михаил Бархиндарҙың атаһы.

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Григорий Борисович (Герш Беркович) Бархин 1880 йылдың 20 мартында Пермдә [3] һөнәрсе-маляр ғаиләһендә тыуған. Бала сағын Байкал аръяғында үткәрә. 1897 йылда Одесса сәнғәт училищеһын тамамлай. Император сәнғәт академияһында Юғары сәнғәт училищеһы курсын тамамлай (1901-1908). «Городское православное кладбище в окрестностях столицы» (05/19/1898) проекты өсөн рәссам исеме ала[4] 4/19/1898) [4].

1909 йылдан Мәскәү архитектура институтында уҡыта, 1930 йылдан - профессор. 1908-1912 йылдарҙа Мәскәүҙә һынлы сәнғәт музейы һәм Бородино күпере төҙөгәндә архитектор Р. И. Клейндың ярҙамсыһы булып эшләй[5].

Мәскәү архитектура йәмғиәте (MAO; 1923-1930 йылдар) эшендә ҡатнаша (1923-1926), «МАО конкурстары» (1923-1926 йылдар) баҫмаһын һ. б. редакциялай. 1932 йылда СССР Архитекторҙар союзын ойоштороусыларҙың береһе була.

1930-сы йылдарҙа Мәскәү ҡала Советының архитектура-планлаштырыу остаханаһын етәкләй[6].

1969 йылдың 11 апрелендә Мәскәүҙә вафат була. Уны Введенский зыяратында ерләйҙәр (25-се участка).

Проекттары һәм биналары[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Известия газетаһы бинаһы
  • Севастополде төҙөү проекты, СССР, (1943-1946);
  • СССР, [Мәскәүҙе реконструкциялау буйынса проектлау эштәре, (1933-1938);
  • СССР, Ҡырымда Саҡ районында дауалау йорто (1929);
  • «Известия» газетаһы йорто (1925-1927);
  • Түбәнге Новгород ҡалаһы янындағы көкөрт һәм азот кислотаһы заводы (1915-1916).

Китаптары[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Рабочий дом и рабочий поселок-сад. — М., 1922.
  • Архитектура театра. — М., 1947.

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Конструктивизм в архитектуре Москвы

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. 1,0 1,1 Barchin, Grigorij Borisovič // Чешская национальная авторитетная база данных
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Большая советская энциклопедия (урыҫ): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  3. Л. Л. Полевой. Русские евреи. Аналитический справочник. — Нью-Йорк — Портланд, Орегон. — 2010.
  4. 4,0 4,1 Справочник Императорской Академии художеств, 1915, с. 291
  5. Бархин Григорий Борисович // Москва. Энциклопедический справочник. — М.: Большая Российская Энциклопедия. — 1992.
  6. Заварихин С. П., Фалтинский Р. А. Капитал и архитектура: История архитектуры и строительства банковских зданий в России. — Санкт-Петербург: Стройиздат СПб, 1999. — С. 386. — ISBN 5-87897-055-4.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Зодчий, педагог, общественный деятель // «Архитектура СССР». — 1960. — № 7.
  • Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А.В.Щусева и др. — 1998.
  • С. Н. Кондаков. Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764-1914. — 1915.