Бланьяк монастыры
Бланьяк монастыры | |
Административ-территориаль берәмек | Бланьяк[d][1] |
---|---|
Дәүләт | |
Адрес | 60, avenue du Général-Compans |
Нигеҙләү датаһы | 1852 |
Архитектура стиле | неоготика[d] |
Мираҫ статусы | исторический памятник зарегистрированный[d][1] |
Рәсми сайт | blagnac.beatitudes.org |
Ғәмәлдән сыҡҡан дата | 1939 |
Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа |
Бланьяк монастыры (франц. Monastère de Notre Dame des Sept-douleurs et de Sainte-Catherine de Sienne) — ҡатын-ҡыҙҙар өсөн элекке доминикандар (траппистар) монастыры. Доминикан орденына ҡараған был монастырь Францияның Тулуза ҡалаһы янындағы Бланьяк коммунаһы территорияһында урынлашҡан. Бланьяк ҡалаһы Бланьяк коммунаһының административ үҙәге булып тора. Унда 21 меңдән ашыу халыҡ йәшәй. Үрге Гаронна департаменты составында тора. Бланьяк монастыры 1852—1939 йылдарҙа эшләгән. Монастырь башта XVII быуаттың урталарында Мийо аристократтары ырыуынан сыҡҡан барон Ж.' Ми Альдегье тарафынан неоготика стилендә төҙөлгән һарайҙа урынлашҡан була һәм эшләй. 1852 йылда монастырға нигеҙ һалынған. Артабан ул дини эштәрҙе үҙ бинаһында башҡарған. Бланьяк монастырының эше 1939 йылда туҡтатылған.
Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 base Mérimée (фр.) — ministère de la Culture, 1978.
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- Lavigne, Bertrand. Histoire de Blagnac : sa baronnie, ses barons, ses châteaux, son prieuré, ses églises. — [Reprod. en fac-sim.]. — Péronnas (ZAC de Monternoz, 01960): Éd. de la Tour Gile, 1998. — 443 с. — ISBN 9782878023305.