Буратаева Александра Манджиевна

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
ҡалм. Буратан Александра
Гражданлығы
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Һөнәр төрө сәйәсмән, телеведущая, общественный деятель
Туған тел калмыцкий язык[d] и урыҫ теле
Сәйәси фирҡә ағзаһы
Ойошма ағзаһы Европа Советы Парламент ассамблеяһы[d], Рәсәй Федерацияһы Федераль Йыйылышының һигеҙенсе саҡырылыш Дәүләт Думаһы[d] и Государственная дума Федерального собрания Российской Федерации III созыва[d]
Биләгән вазифаһы
19 декабрь 1999 — 24 декабрь 2007
3 апрель 2000 — 2 март 2004
Заты ҡатын-ҡыҙ
Уҡыу йорто
Тыуған көнө 30 март 1965({{padleft:1965|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:30|2|0}}) (59 йәш)
Рәсем
Әүҙемлек урыны Мәскәү ҡалаһы
Тыуған урыны
Логотип РУВИКИ.Медиа Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа

Буратаева Александра Манджиевна (ҡалм. Буратан Александра) (30 март 1965 йыл, Элиста, РСФСР, СССР) — Рәсәй телевидениеһы алып барыусыһы, Дәүләт Думаһының 3-сө һәм 4-се саҡырылыш депутаты.

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Йәш сағы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Александра Манджиевна Буратаева 1965 йылдың 30 мартында Элиста ҡалаһында тыуған.

«Инглиз теле һәм әҙәбиәте уҡытыусыһы» белгеслеге буйынса Ҡалмыҡ дәүләт университеты сит телдәр факультетының роман-герман бүлеген тамамлаған. Инглиз теле уҡытыусыһы, китапханасы булып эшләгән[1][2]

Телевидение[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

1987 йылда Мәскәүҙә телевидение алып барыусылары курстарын тамамлай. Оҙаҡ йылдар Ҡалмыҡстандың республика телевидениеһында эшләй. 1995 йылда ОРТ телеканалына эшкә күсә; шул ваҡыттан алып «Ваҡыт»[3] һәм «Яңылыҡтар» программаларын 1999 йыл аҙағына тиклем алып бара[4]. Дәүләт Думаһы депутаты итеп һайланғандан һуң үҙ теләге буйынса телеканалдан китә[5]. «Ваҡыт» тапшырыуының һуңғы эфирын 1999 йылдың 31 декабрендә Кирилл Клеймёнов менән бергә уҙғара, ул Борис Ельциндың Рәсәй президент вазифаһынан отставкаһына арнала[6].

Депутатлыҡ карьераһы менән бер үк ваҡытта, 2002—2003 йылдарҙа РТР (һуңынан - «Рәсәй») телеканалында Кира Прошутинская һәм Юлия Рутберг менән «Ышаныс, Өмөт, Мөхәббәт» телетапшырыуының алып барыусыларының береһе була[7][8].

2006—2007 йылдарҙа Александр Дедюшко менән бергә «ТВ Үҙәк» каналында «Яҙмышың урамы» тапшырыуының бер нисә сығарылышын уҙғара[9].

2009 йылдың 10 авгусынан 18 сентябренә тиклем — «Рәсәй» телеканалында «Сая хужабикәләр» телетапшырыуын алып барыусы, уның сиктәрендә «Кухня» рубрикаһы алып барыла[10]. Һуңынан «Мир» телерадиокомпанияһына китә, унда киске «Берҙәмлек яңылыҡтары»н алып бара[11].

2010 йылдар башында Мәскәүҙән Ригаға йәшәргә һәм эшләргә күсеп китә[12]. 2011 йылдың июненән 2016 йылдың мартына тиклем Балтик буйында «Беренсе Балтик Каналы» телеканалында «Латвия ваҡыты», «Эстония яңылыҡтары» и «Литва ваҡыты»[13].. 2010 йылдар аҙағында Грузияға күсеп китә[14], унда үҙенең «Studio21» арт-терапия студияһында керамик әйберҙәр эшләй башлай[15].

«Мәскәү 24» телеканалында «Идеаль тәҡдим» тапшырыуын алып барыусы булып, 2021 йылдың ғинуарында Рәсәйҙә йәнә телевидениела күренә[16] 2021 йылдың аҙағында Ностальгия телеканалында «Бар ине ваҡыт» тапшырыуын алып барыусы.

Ижтимағи-сәйәси эшмәкәрлеге[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

1999 йылдың 19 декабрендә — бер мандатлы Ҡалмыҡ һайлау округы буйынса Дәүләт Думаһы депутаты; 2003 йылда «Берҙәм Рәсәй» исемлеге буйынса ҡайтанан һайлана[17].

2000 йылдың 27 февралендә «Берҙәмлек» Дөйөм Рәсәй сәйәси йәмәғәт хәрәкәтенең ойоштороу съезында уның сәйәси советы ағзаһы итеп һайлана. 2000 йылдың 27 майында «Берҙәмлек» партияһының ойоштороу съезында уның сәйәси советы президиумы ағзаһы итеп һайлана.[18].

«Берҙәм Рәсәй»ҙең йәштәр ойошмаһын — «Йәштәр берҙәмлеге»н етәкләй[19] —2000 йылдың апреленән 2005 йылда «Берҙәм Рәсәйҙең Йәш гвардияһы»на үҙгәртелгәнгә тиклем.

2008 йылдың февраленән[20], депутатлыҡ карьераһынан һуң, «Рәсәй тимер юлдары» (РЖД) асыҡ акционерҙар йәмғиәтендә эшләй, унда компания президенты Владимир Якуниндың матбуғат секретары була[21].

2013 йылдың мартынан авгусына тиклем — Сергей Безруков Театрының пиар-директоры[18].

2013 йылдың сентябренән — «Со-дружество» продюсер компанияһы президенты (компанияға театр агентлығы, коммуникациялар агентлығы, актерлыҡ агентлығы һәм видеопродакшн инә)[18].

Бүләктәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • I дәрәжә «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орден миҙалы (25 август 2008 йыл) — Ҡытайҙа Рәсәй йылын һәм Рәсәйҙә Ҡытай йылын әҙерләүгә һәм уны үткәреүгә ҙур өлөш индергән өсөн[22]
  • II «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орден миҙалы (28 март 2007 йыл) — Рәсәй дәүләтселеген закондар сығарыу эшмәкәрлегендә, нығытыуҙа һәм үҫтереүҙәге ҡаҙаныштары өсөн[23]
  • 2007 йылда Рәсәй Бизнес һәм эшҡыуарлыҡ академияһының ҡатын-ҡыҙҙар ҡаҙаныштарын таныу буйынса «Олимпия» милли премияһы лауреаты[24]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. Я жить не могу без мяса!.Премьер (5 марта 2003).Дата обращения: 4 июля 2016.;Архивировано 16 августа 2016 года.
  2. ПРЯМАЯ РЕЧЬ. Депутат Госдумы (и бывшая телеведущая) Александра БУРАТАЕВА: "Я начинаю тихо ненавидеть журналистов".Комсомольская правда(15 июня 2000). Дата обращения: 1 января 2019.Архивировано 2 января 2019 года.
  3. Пропавшие телететеньки. Известия (22 декабря 2006).Дата обращения: 4 июля 2016.Архивировано 16 августа 2016 года.
  4. Александра Буратаева: хочу попробовать себя в другом жанре. Коммерсантъ (25 августа 1999).Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 6 августа 2016 года.
  5. Александра Буратаева о себе и о политиках-мужчинах. Вслух (17 февраля 2003). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 6августа 2016 года.
  6. Александра Буратаева: «Когда я ушла с телеэкрана, Ельцин покинул пост президента».Политком (24 мая 2007). Дата обращения: 23 декабря 2017.Архивировано 19 декабря 2017 года.
  7. АТВ вернуло Буратаеву в телевизор (30 июнь 2002).
  8. Потехе - время, делу - час. Известия (30 августа 2002). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 16 августа 2016 года.
  9. Настоящие герои живут на "Улице твоей судьбы". Известия (19 октября 2006). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 16августа 2016 года.
  10. Александра Буратаева: "Домашние дела - адская работа!". Экспресс-газета (25 августа 2009). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 16 августа 2016 года.
  11. Александра Буратаева: есть ли жизнь после Первого канала?. Finparty (29 февраля 2016). Дата обращения: 18 июня 2017. Архивировано 22 июня 2017 года.
  12. Ксения ЗАГОРОВСКАЯ. Александра Буратаева: «Почему мне хорошо в Риге». «Комсомольская Правда» (13 декабря 2011). Дата обращения: 2 июля 2021. Архивировано 9 июля 2021 года.
  13. Почему ведущая новостей Александра Буратаева уехала из Латвии? Открыто (27 март 2016). Дата обращения: 4 июль 2016. Архивировано 19 август 2016 года.
  14. Почему ведущая новостей Александра Буратаева уехала из Латвии?. Открыто (27 марта 2016). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 19 августа 2016 года.
  15. Александра Буратаева: есть ли жизнь после Первого канала?. Finparty.ru (29 февраля 2016). Дата обращения: 29 мая 2019. Архивировано 29 мая 2019 года.
  16. 15 премьер недели по ТВ и в Сети с 18 по 24 января. Российская газета (18 января 2021). Дата обращения: 4 февраля 2021. Архивировано 13 февраля 2021 год
  17. БУРАТАЕВА Александра Манджиевна. Лабиринт (23 ноября 2009). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 16 августа 2016 года.
  18. 18,0 18,1 18,2 Буратаева Александра Манджиевна. Lobbying.ru.(недоступная ссылка)
  19. Александра Буратаева: «Моя дочь тоже стала депутатом». АиФ Суббота-воскресенье, № 47 (23 ноября 2001). — Архив. Дата обращения: 18 июня 2017. Архивировано 9 июня 2017 года.
  20. Известная телеведущая стала пресс-секретарем главы РЖД. РИА Новости (12 февраля 2008). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 18 сентября 2016 года.
  21. Владимир Путин отгрузил РЖД денег. В железные дороги инвестируют 14 трлн рублей. Коммерсантъ (18 июня 2008). Дата обращения: 4 июля 2016. Архивировано 6 августа 2016 года.
  22. Указ Президента Российской Федерации от 25.08.2008 г. № 1246. Президент России. Дата обращения: 12 ноября 2021. Архивировано 12 ноября 2021 года.
  23. Указ Президента Российской Федерации от 28.03.2007 г. № 425. Президент России. Дата обращения: 12 ноября 2021. Архивировано 26 сентября 2021 года.
  24. Официальный сайт Российской академии бизнеса и предпринимательства. Дата обращения: 23 марта 2022. Архивировано 28 июля 2021 года.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]