Вяземская Любовь Орестовна

Ғилми дәрәжә	педагогия фәндәре докторы[d]
Гражданлығы	Рәсәй империяһы; СССР;
Заты	ҡатын-ҡыҙ
Тыуған көнө	3 ноябрь 1869
Вафат булған көнө	22 август 1960 (90 йәш)
Тыуған урыны	Киржач[d], Покровский уезд[d], Владимир губернаһы[d], Рәсәй империяһы;
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	;
Вафат булған урыны	Мәскәү ҡалаһы, СССР;
Һөнәр төрө	учительница
Атаһы	Вяземский, Орест Полиенович[d]
Ғилми исеме	профессор

Любовь Орестовна Вяземская^[1] (1869 йыл—1958 йыл) — совет һәм рус педагогы, педагогия фәндәре докторы (1954), профессор (1954).

Уҡыу йорттарында һәм техник мәктәптәрҙә инглиз телен уҡытыу методикаһы мәсьәләләрен эшләй, бер нисә эш авторы.

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Любовь Вяземская һәм уның һеңлеһенә ҡотлау, 1916 йыл

Любовь Орестовна Вяземская 1869 йылдың 3 ноябрендә Владимир губернаһының Киржач ҡалаһында йәшерен кәңәшсе Орест Полиенович Вяземский һәм уның ҡатыны Елена Дмитриевна (ҡыҙ фамилияһы Пшенецкая) ғаиләһендә тыуған^[1], унда Любанан тыш Александр һәм Валериан, шулай уҡ һеңлеле Валентина тәрбиәләнгән; тағы бер бала — Елена, сабый сағында вафат була^[2].

1901 йылда Кембридж университетын (был университетты тамамлаған беренсе урыҫ ҡатын-ҡыҙы^[3]) һәм 1902 йылдың авгусында гимназияларҙа инглиз теле уҡытыусыһы булып раҫлана. 1903 йылда Мәскәүҙә «Л. О. Вяземскаяның беренсе шәхси ҡатын-ҡыҙҙар коммерция училищеһы» ойоштора, 1908 йылда «Л. О. Вяземскаяның шәхси ҡатын-ҡыҙҙар гимназияһы» тип үҙгәртелә.^[4] 1916 йылда Мәскәү университетының физика-математика факультетын тамамлай. Октябрь революцияһынан һуң, 1918 йылда, гимназияны дәүләткә тапшыра һәм совет хеҙмәтенә инә. Гимназия һуңынан 41-се Мәскәү мәктәбе итеп үҙгәртелә^[5]

1919 йылдан Халыҡ мәғарифы комиссариатында физика-математика секцияһының ғилми бүлегенең ғилми секретары булып эшләй. 1919 йылдың авгусында кадеттарҙың төркөм эштәре буйынса ҡулға алына, әммә Мәскәү Сәйәси Ҡыҙыл Тәренең юридик бүлеге үтенесе буйынса азат ителә. 1920 йылдың октябрендә ҡабат ҡулға алына.^[6]. 1920 йылдың октябрь аҙағында ВЧК Президиумына хәлдәрҙе асыҡлау маҡсатында ғариза менән мөрәжәғәт итә һәм шул уҡ йылдың ноябрендә азат ителә. Ғалим комиссариат бүлегендә ғилми секретар булып эшләүен дауам итә.^[1]

1924 йылдан Мәскәү транспорт инженерҙары институтының һыу факультетында (хәҙер Император Николай II тимер юлдарының Мәскәү инженерҙар институты) өлкән уҡытыусы булып эшләй, 1938 йылдан 1957 йылға тиклем сит телдәр кафедраһы мөдире була. Немец, инглиз һәм француз телдәрен белә.^[7] 1954 йылда, 85 йәшендә, «Иностранный язык в наших высших технических учебных заведениях» темаһына докторлыҡ диссертацияһын яҡлай^[8] һәм ошо уҡ йылда профессор була.^[1]

1960 йылдың 22 авгусында Мәскәүҙә вафат булып, шунда ерләнә.

Л. О. Вяземская «Почётлы тимер юлсы» (1940) билдәһе һәм «Почёт Билдәһе» ордены менән бүләкләнә (1945).^[4]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Педагогическая энциклопедия. Том 1. Гл. ред.- А. И. Каиров и Ф. Н. Петров. М., «Советская Энциклопедия», 1964.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

[pkk-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ВЯЗЕМСКАЯ Любовь Орестовна

[2] Любовь Орестовна Вяземская

[3] Клан инженеров-путейцев Вяземских

[bogorodsk-4] 4,0 ^4,1 Родословная дворян Вяземских и их потомков

[5] Пионерии — 90 лет

[6] Вяземская Любовь Орестовна

[7] Кафедра «Иностранные языки — 1»

[8] Автореферат диссертации на соискание ученой степени доктора педагогических наук

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]