Изге Карапет сиркәүе (Дондағы Ростов)
| Изге Карапет сиркәүе (Дондағы Ростов) | |
| әрм. Դոնի Ռոստովի Սուրբ Կարապետ եկեղեցի | |
| Административ-территориаль берәмек | Дондағы-Ростов |
|---|---|
| Дәүләт | |
| Бағышланған | Иоанн Креститель[d] |
| Нигеҙләү датаһы | 1875 |
| Мираҫ статусы | Төбәк әһәмиәтендәге Рәсәй мәҙәни мираҫ объекты[d] |
| Хөрмәтенә аталған | Иоанн Креститель[d] |
| Файл:Церковь св. Карапета в Ростове (2012).jpg | |
| Архитектор | Василий Сазонов[d] |
 | |
 Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа | |
Изге Карапет сиркәүе (әрм. ) — Дондағы Ростовта әрмән сиркәүе. Әрмән зыяраты (Пролетар) территорияһында урынлашҡан.
Тарихы
Изге Карапет сиркәүенә 1875 йылда (архитекторы В.В. Сазонов) нигеҙ һалынған, 1881 йылда 11 июлендә изгеләндерелгән. Ғибәҙәтхананың төҙөлөү тарихы 1871 йылда вафат булған Нахичеван дворяны Аладжалова Акулина Погосовна менән бәйле. А. П. Аладжалова үҙенең мираҫын әрмән зыяратында Иоанн Крестителгә бағышлап сиркәү төҙөргә, , уның эргәһендә хәйриә йорто булдырыу, ярлы әрмән ғаиләләре өсөн өйҙәр төҙөргә васыятнәмә яҙып ҡалдыра[1]. Аладжалова сиркәүҙең көньяҡ-көнбайыш стенаһы аҫтында ерләнә.
Экстерьеры
Изге Карапет сиркәү композицияһы базилика һәм тәре-көмбәҙле ғибәҙәтхана формалары берләшмәһендә төҙөлгән. Фасадтарының биҙәлешендә семәрле таш деталдәре менән традицион әрмән мотивтары күҙәтелә.
Фасадты биҙәүҙә аркада мотивы өҫтөнлөк итә. Ғибәҙәтханала өс инеү урыны — көньяҡ, көнбайыш һәм төньяҡ — тәреләр менән тамамланған перспективалы порталдар менән биҙәлгән.
Интерьеры
Изге Карапет сиркәүе — оҙаҡ ваҡыт ҡалала әрмән стилендә төҙөлгән берҙән-бер сиркәү булып ҡала (2011 йылда асылған Сурб Арутюн сиркәүенән тыш). Эске йыһазландырыуы башҡа сиркәүҙәрҙәге һымаҡ. Сиркәүенең иконостасы сәтләүек ағасынан «аний» стилендә эшләнгән. Диуарҙары орнаментлы гипс медальондары рамдары менән биҙәлгән, улар эсенә фрескалар урынлаштырылған.
Сиркәүҙең үҙәк иконаһы һикәлтәле подиумда урынлаша. Тәүге ысын фрескалары медальондарҙа һәм рамдарҙа урынлаштырылған. Улар ыҡсымлығы, ябайлығы һәм һоро-зәйтүн төҫөндәге колоритының нәзәкәтлеге менән таң ҡалдыра.
Ҡомартҡылары
Күпмелер ваҡыт ғибәҙәтханала боронғо Сурб Хачтың таш тәреһе (хачкар) һаҡланған[2]
Иҫкәрмәләр
- ↑ «Донской временник»/Культура Дона/ Памятники истории и культуры Ростовской области/А.Шестых
- ↑ Светлана Хачикян. Хачкар Сурб Хач вновь в Сурб Хаче. Нахичеванские вести. Дата обращения: 15 сентябрь 2013. Архивировано 4 март 2016 года. 2016 йылдың 4 март көнөндә архивланған.
Һылтанмалар
.jpg){kind=link}
- Г. Есаулов, В. Черницына, Архитектурная летопись Ростова-на-Дону, Ростов-на-Дону, 1999.
- В. Лобжанидзе, Г. Лаптев, Путешествие по Старому Ростову, Ростов-на-Дону, 1997.
- В. Лобжанидзе, Г. Лаптев, В. Кустов, Путешествие по Старому Ростову, Ростов-на-Дону, 2001, часть 2.
- Фото армянских церквей в разных городах мира(недоступная ссылка)
Шулай уҡ ҡарағыҙ
- Армянская апостольская церковь
- Список армянских храмов мира
- Список армянских храмов России
- Нахичевань-на-Дону