Забужко Оксана Стефановна
укр. Оксана Стефанівна Забужко | |
Гражданлығы | |
---|---|
Һөнәр төрө | поэтесса, фәлсәфәсе, писательница, эссеистка, әҙәби тәнҡитсе |
Тыуған ваҡыттағы исеме | укр. Оксана Стефанівна Забужко |
Эшмәкәрлек төрө | шиғриәт |
Заты | ҡатын-ҡыҙ |
Уҡыу йорто | |
Сәйәси фирҡә ағзаһы | |
Рәсми сайт | zabuzhko.com |
Тыуған көнө | 19 сентябрь 1960[1] (64 йәш) |
Жанр | шиғриәт и проза |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре | |
Эш урыны | |
Тыуған урыны | |
Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа |
Забужко Оксана Стефановна (19 сентябрь 1960 йыл, Луцк) — Украина яҙыусыһы, шағир. 1987 йылдан СССР Яҙыусылар союзы ағзаһы.
Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Оксана Стефановна Забужко 1960 йылдың 19 сентябрендә Украина ССР-ының Волынск өлкәһе Луцк ҡалаһында тыуған.
Фәлсәфә факультетын (1982) һәм Киев университеты аспирантураһын (1985) тамамлай. Ул «Шиғриәттең эстетик тәбиғәте сәнғәт йүнәлеше булараҡ» темаға кандидатлыҡ диссертацияһын яҡлай. 1987 йылда Советтар Союзы Коммунистар партияһына инә. 1992 йылда Оксана Забужко Пенн Стейт университетында саҡырылған яҙыусыһы сифатында украинистика уҡыта. 1994 йылда ул Фулбрайт Фондының стипендияһын ала һәм Гарвард һәм Питтсбург университеттарында уҡыта. 1989 йылдан алып Забужко Украина ФМА фәлсәфә институтының өлкән ғилми сотруднигы.
1987 йылдан СССР Яҙыусылар союзы ағзаһы.
2014 йылда «Украин һайлауы» йәмәғәт ойошмаһы хәрәкәте лидеры Виктор Медведчук Оксана Забужконы судта еңеп сыҡты. Медведчук Забужконы яла яғыуҙа, атап әйткәндә, 2013 йылдың 30 ноябрҙән 1 декабренә тиклем Медведчуктың Евромайҙанды ҡыуыуҙа ҡыҫылышы барлығы тураһында мәғлүмәт таратыуында ғәйепләне[2].
Төп әҫәрҙәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Романдар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Йыл | Исеме | Оригиналь исеме |
---|---|---|
1996 | Украин сексының ялан тикшеренеүҙәре | Польові дослідження з українського сексу |
2009 | Ташланған Серҙәр музейы | Музей Покинутих Секретiв |
Хикәйә йыйынтыҡтары һәм повестар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Йыл | Исеме | Оригиналь исеме |
---|---|---|
1992 | Сит планетанан килеүсе | Iнопланетянка |
2000 | Балан һыбыҙғыһы тураһында | Казка про калинову сопілку |
2003 | Апай, апай | Сестро, сестро |
Фәлсәфә, әҙәбиәт фәне, эссеистика[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Йыл | Исеме | Оригиналь исеме |
---|---|---|
1990 | Ике мәҙәниәт | Дві культури |
1992 | Украин идеяһы фәлсәфәһе һәм Европа контексты: франк осоро | Філософія Української ідеї та європейський контекст: франківський період |
1997 | Украинаның Шевченко тураһында мифы | Шевченкiв мф України |
1999 | Фортинбрас хроникалары | Хроніки від Фортінбраса |
2005 | Украина революцияһы тураһында 15 текстLet my people go. | Let my people go. 15 текстів про українську революцію |
2007 | Notre Dame d Ukraine: украин ҡыҙы мифологиялар конфликтында | Notre Dame d’Ukraine: Українка в конфлікті міфологій |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- III дәрәжә Княгиня Ольга ордены (16 ғинуар 2009 йыл) — украин йәмғиәтен берләштереү эшенә, демократик, социаль һәм хоҡуҡи дәүләт төҙөүҙә ҙур шәхси өлөшө өсөн һәм Украинаның дәүләт байрамы уңайынан (укр. День соборності України)[3]
- Global Commitment Foundation шиғри премияһы (1997)
- Гелен Щербань-Лапик Фонды премияһы(1996)
- Ковалевтар Фундацияһы премияһы (1997)
- Рокфеллер Фонды премияһы(1998)
- Мюнхен ҡалаһы мәҙәниәт Департаменты премияһы (1999)
- Ледиг — Ровольт Фундацияһы премияһы (2001)
- Грац ҡалаһы мәҙәниәт департаменты премияһы (2002)
- Оксана Забужконың «„Музей покинутих секретів“» романын "Корреспондент"журналы иң яҡшы украин китабы −2010 тип атаны.[4] 2013 йылда ул «Angelus» Үҙәк Европа Әҙәби премияһы менән билдәләнде.
Тәржемәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Оксана Забужко әҫәрҙәре ундан артыҡ телгә тәржемә ителгән.
- О. С. Забужко, Украин сексының ялан тикшеренеүҙәре (роман), Сит планетанан килеүсе (повесть), Ҡыҙҙар, Густав өсөн альбом (хикәйәләр) — М: АСТ, Елена Мариничеваның украин теленән рус теленә тәржемәләре һәм иҫкәрмәләре. — 2007;
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- ↑ Oksana Sabuschko // Munzinger Personen (нем.)
- ↑ Медведчук виграв судовий позов проти Забужко за її інтерв’ю «Радіо Свобода» 2016 йылдың 4 март көнөндә архивланған.
- ↑ Указ Президента України № 26/2009 від 16 січня 2009 року «Про відзначення державними нагородами України» (укр.)(укр.
- ↑ [1]
Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- Официальный сайт Оксаны Забужко (укр.) (инг.)
- блог Оксаны Забужко на ресурсе «Украинская правда»
- блог Елены Мариничевой, переводчицы Оксаны Забужко
- http://xyz.org.ua/litera/zabuzhko/zabuzhko.html
- Максим Мошков китапханаһында Оксана Забужко (рус.) (укр.)
- Оксана Забужко в «Журнальном зале» " (рус.)
- Интервьюлар
- https://web.archive.org/web/20080925174843/http://glavred.info/archive/2006/08/04/135800-9.html — интервью 04.08.06 (веб-архив).
- http://2004.novayagazeta.ru/nomer/2004/93n/n93n-s37.shtml 2007 йылдың 3 май көнөндә архивланған. - Нимә була ул «Хәнәүәт мәҙәниәт» («Новая газета»ға интервью)