Кристгартен монастыры

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Кристгартен монастыры
Административ-территориаль берәмек Эдерхайм[d]
Дәүләт
Нигеҙләү датаһы 1383
Мираҫ статусы Баварияла архитектура ҡомартҡыһы[d]
Рәсем
Ғәмәлдән сыҡҡан дата 1649
Логотип РУВИКИ.Медиа Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа


Кристгартен монастыры[1] (нем. Kloster Christgarten) — ирҙәр элекке картезиан монастыры, Баварияның Эдерхайм (Швабия) коммунаһы территорияһында урынлашҡан һәм Аусбург архиепархияһына ҡарай; монастырь апостол Петрға бағышланған, уға 1383 йылда нигеҙҙе граф Фридрих һәм Людвиг фон Эттингендар һалған; XVII быуат уртаһында таратылған, аҙаҡ уның ҡаралтылары емеререлгән — монастырь сиркәүенең өлөшө генә һаҡланған.

Тасуирлау һәм тарихы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

«Картезиан үҙәне», Болльштатт янындағы урынға ҡарай (Нордлинген районы), граф Людвиг һәм Фридрих фон Эттинген 1383 йылда нигеҙ һалған картезиан монастырына барып тоташа. Иң беренсе монахтар бында Нюрнберг монастырынан килә, картезиан ордены улар килгәнгә тиклем өс йыл элек бында төпләнгән була. 1388 йылда монастыры башлығы тарафынан яңы орден раҫланған, ә ике йылдан һуң монастырь Изге Петр сиркәүенең рәсми сиркәү изгеләндереү йолаһы үткәрелә.

Күпселек картезиан монастырҙарындағы кеүек Кристгартен монастыры өс өлөштән тора: бергәләп файҙаланыу урындары (рухани йорто, китапхана һәм башҡалар), торлаҡ зона һәм оҫтаханалар. Монахтар көндәрен тулы тынлыҡта үткәрә: көнөнә өс тапҡыр ғына уларға үҙ хөжрәһен ташлап китергә рөхсәт ителә. Картезиандар тышҡы донъя менән бәйләнеш тотоуҙан тыйылырға тырышһа ла, яйлап урындағы 9 мәхәллә сиркәүҙәрен берләштерә. Общинаһының байлығы дәрүиштәр арҡаһында байтаҡҡа артҡан — улар аҡсаһына сиркәүҙә үткәрелә торған литургия өсөн дини ҡорамалдар һатып алынған. Байлыҡ булыуына ҡарамаҫтан, тикшеренеүселәр билдәләүенсә, монастырҙа дисциплина оҙайлы ваҡыт өлгөлө булған.

Реформация дәүерендә, 1547 йылда, һуғыш һөҙөмтәһендә монастырь емерелә һәм яна: реконструкциялауға финанс ярҙамды граф Эттингендар күрһәтә. Әммә 1557 йылда монастырҙа бары тик бер монах һәм 3 дин әһеле йәшәй — һуңғы рухани протестантлыҡҡа күсә. Һөҙөмтәлә урындағы граф ғаиләһе монастырҙы таратыу тураһында ҡарар ҡабул итә; был ҡарар ордендың ризаһыҙлығын тыуҙыра. 1599 йылда протест был ҡарарҙы формаль бөтөрөүгә килтерә. Тиҫтә йылдар буйына барған бәхәстәрҙән һуң, шулай уҡ — 1632 йылда яңы урындар емерелеү арҡаһында,1649 йылда монастырь таратыла.

Монастырь төҙөлөшө оҙаҡ ваҡыт дауамында ҡулланылмағанлыҡтан туҙа: сиркәү манараһы 1656 йылда һүтелә, ә икенселәре XVIII—XIX быуаттарҙа емерелә, 1878 йылда сиркәү һүтелә. XХI быуат башына монастырь сиркәүҙәренең бары тик хоры ғына һаҡланып ҡала, хәҙер улар урындағы протестант мәхәллә сиркәүе сифатында ҡулланыла.

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Backmund, Norbert, Die in Orden ihre Klöster und kleineren zur Säkularisation Bayern bis, 1974 Windberg, 63f S..
  • Bosl, Karl (Hg.): Handbuch Deutschlands der Stätten Historischen, Bd. 7, 1974 Stuttgart, 72f S..
  • Georg Dehio. Handbuch Kunstdenkmäler der Deutschen, III Bayern: Schwaben, bearb. v. Georg Bruno Bushart und Paula, 1989 München, 228f S..

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]