Рәсәй Федерацияһы тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Рәсәй Федерацияһы тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө
Логотип РУВИКИ.Медиа Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа
Рәсәй Федерацияһы Хөкүмәтенең 2013 йылдың 27 августындағы «Рәсәй Федерацияһының тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө тураһында» 741-се ҡарары

Рәсәй Федерацияһының тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө — Рәсәй Федерацияһының Тәфтиш комитеты, Эске эштәр министрлығының һәм Федераль именлек хеҙмәтенең тәфтиш подразделениелары хеҙмәткәрҙәре көнө. Йыл һайын 25 июлдә билдәләнә.

Һөнәри байрам тарихы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Рәсәй Федерацияһының тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө Рәсәй Федерацияһы Хөкүмәтенең 2013 йылдың 27 авгусындағы «Рәсәй Федерацияһының тәфтиш органдары хеҙмәткәрҙәре көнө тураһында» 741-се ҡарарына ярашлы, 2014 йылдан алып байрам ителә.

Петр I 1713 йылдың 25 июлендәге «Гвардия майоры М. И. Волконскийҙың тәфтиш канцелярияһын булдырыу тураһында» Указы

Хоҡуҡ буйынса ғалимдарҙың XX быуат урталарынан башланған һәм беҙҙең көндәргә килеп еткән берҙәм тәфтиш органының зарурлығы тураһындағы бәхәсе[1] һөҙөмтәһендә барлыҡ тәфтишселәр өсөн берҙәм байрам көнө булдырыла. Рәсәй Федерацияһының Тәфтиш комитеты тәҡдим иткән РФ Хөкүмәте ҡарары проекты РФ Эске эштәр министрлығында, Федераль именлек хеҙмәтендә, РФ-ның Наркотиктар әйләнешен контролләү буйынса Федераль хеҙмәтендә хуплау таба.

Дата ла нигеҙһеҙ һайланылмай, сөнки 1713 йылдың 25 июлендә Петр I Указ сығара һәм яңы булдырылған ойошманың етәксеһе итеп Семеновский лейб-гвардия полкы гвардия майоры Михаил Иванович Волконский тәғәйенләнә. «Майор»ҙың тәфтиш канцелярияһы, тарих фәндәре докторы Дмитрий Олегович Серов билдәләүенсә, Рәсәйҙә дәүләт башлығына буйһонған һәм тәфтиш үткәреү вәкәләтенә эйә булған беренсе дәүләт органы була[2].

Тәфтиш канцеляриялары туранан-тура Петр I буйһона һәм бигерәк тә хәүефле коррупцион эшмәкәрлек: ришүәтселек, ҡаҙна аҡсаһын урлау, хеҙмәт вазифаһын ҡулланып, ялған документтар эшләү, муилашыу эштәрен тикшерә. Батшаға ғына буйһонған тәфтиш органдары хатта бғары вазифа биләүселәргә ҡарата ла ғәҙел һәм объектив булып ҡала.

«Рәсәй Федерацияһының тәфтиш комитеты тураһында» Федераль закон 300 йыл эсендә беренсе тапҡыр тәфтиш органдары үҫеше моделен Петра I идеяһына кире ҡайтара[3]. Был документҡа ярашлы, комитеттың эшмәкәрлеге менән дәүләт башлығы етәкселек итә. Әлеге ваҡытта Рәсәй Федерацияһының тәфтиш комитеты дәүләт власы органдарының бер генә структураһына ла инмәй.

Петр беренсенең указына 300 тулыу уңайынан РФ Тәфтиш комитеты «Рәсәйҙең беренсе тәфтиш канцелярияһына 300 йыл» ведомство миҙалын булдыра[4].

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. Инициативы «ЯБЛОКА» по реформе следственных органов. Дата обращения: 9 декабрь 2013. Архивировано 27 ғинуар 2012 года.
  2. НОВОСТИ И АНОНСЫ. Дата обращения: 9 декабрь 2013. Архивировано из оригинала 12 декабрь 2013 года.
  3. Федеральный закон Российской Федерации от 28 декабря 2010 г. N 403-ФЗ "О Следственном комитете Российской Федерации". Дата обращения: 9 декабрь 2013. Архивировано 13 декабрь 2013 года.
  4. Приказ Следственного комитета Российской Федерации от 21.06.2013 г. № 39

Сығанаҡтар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Серов Д. О. Гвардейцы-криминалисты Петра I: Из истории организации и деятельности «майорских» следственных канцелярий (1713—1723 гг.) // Ораниенбаумские чтения: Сб. научных статей и публикаций. СПб., 2001. Вып. 1.;
  • Монахов А. А., Серов Д. О. У истоков следственного аппарата России // материалы Международной научно-практической конференции: Сб. научных статей и публикаций. М., 2013. Ч. 1. С. 286—291.;
  • Серов Д. О., Монахов А. А. Зарождение следственного аппарата России (1713—1717 гг.) // Вестник Следственного комитета РФ. 2013, № 4.;
  • Серов Д. О., Аверченко А. К. Вневедомственный следственный аппарат России: замыслы и реальность // Журнал российского права. 2005, № 10. С. 122—127.
  • Монахов А. А. Руководитель первой следственной канцелярии России гвардии майор М. И. Волконский: линия судьбы // Труды Пятой Международной научно-практической конференции «Война и оружие. Новые исследования и материалы». СПб., Ч. 3. С. 238—254.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]