Заменһоф Клара Александровна
Гражданлығы | |
---|---|
Вафат булған көнө | 6 декабрь 1924 (61 йәш) |
Тыуған урыны | |
Үлем төрө | тәбиғи үлем[d] |
Вафат булған урыны | |
Әсәһе | Года Мейеровна Зильберник[d] |
Хәләл ефете | Людвик Лазарь Заменһоф[1] |
Нәҫеле | род Заменгоф[d] |
Һөнәр төрө | эсперантистка |
Атаһы | Александр Лейбович Зильберник[d] |
Балалары | Адам Заменгоф[d], Лидия Заменгоф[d] и Зофия Лазаревна Заменгоф[d] |
Заты | ҡатын-ҡыҙ |
Ерләнгән урыны | |
Тыуған көнө | 5 октябрь 1863 |
Бер туғандары | Joseph Silbernik[d] и Константин Александрович Зильберник[d] |
Үлем сәбәбе | гепатоцеллюлярная карцинома[d][2] |
Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа |
Заменһоф Клара Александровна (ҡыҙ фамилияһы Зильберник, 5 октябрь 1863 йыл — 6 декабрь 1924) — эсперантсы, Людвик Заменһофтың ҡатыны.
Заменһоф Клара Александровна 1863 йылдың 5 октябрендә Ковно ҡаоаһында (хәҙер — Каунас, Литва) һабын заводы хужаһы Александр (Сендер Лейбович) Зильберник ғаиләһендә тыуа[3][4].
1886 йылда Людвик Заменһоф менән танышып, 1887 йылда кейәүгә сыға.
Халыҡ-ара эсперанто телен булдырыуҙа ире менән бер фекерҙә була. Уға Unua Libro беренсе эсперанто дәреслеген баҫтырып сығарыуҙа ярҙам итеү өсөн, үҙенең бирнәһен: ун мең һум аҡса бирә.
Ул бөтә ғүмере буйы иренең ярҙамсыһы була, бик йыш шәхси сәркәтип эшен башҡара. Л. Заменһоф вафат булғандан һуң, эсперантоны донъяға таратыу буйынса әүҙем эшмәкәрлек алып барыуын дауам итә.
1921 Конкордо эсперантсыларының Варшава йәмғиәтен ойоштороу инициаторы була. 1905—1924 йылдарҙа Бөтә донъя эсперанто конгрестарында ҡатнаша.
Уның атаһы Ковно һабын заводы хужаһы, эсперансы Александр Зильберник (1831—1906 йәки 1832—1903) «Первая книга (Unua Libro)» беренсе эсперанто дәреслеген сығарыуҙы финанслай.
Никахында өс балаһы була: Адам (1888—1940), София (1889—1942) һәм Лидия (1904—1942).
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- ↑ Tuider B. Die Lingvo Internacia des Dr. Esperanto (нем.) — 2017.
- ↑ http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=e3k&datum=19250201&ref=anno-search&seite=3
- ↑ Wendy Heller. Lidia: la vivo de Lidia Zamenhof, filino de Esperanto. — 2007. — ISBN 9077066365.
- ↑ Edmond Privat. Vivo de Zamenhof. — 1967.