Захаров Матвей Васильевич

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Һөнәр төрө офицер, яҙыусы, сәйәсмән
Сәйәси фирҡә ағзаһы
Ҡатнашыусы КПСС-тың XIX съезы[d], КПСС-тың ХХ съезы[d], КПСС-тың XXII съезы[d] и КПСС-тың XXI съезы[d]
Тыуған урыны
Ерләнгән урыны
Заты ир-ат
Уҡыу йорто
Тыуған көнө 5 (17) август 1898 или 17 август 1898({{padleft:1898|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:17|2|0}})
Гражданлығы
Ойошма ағзаһы КПСС Үҙәк комитеты
Хәрби звание Советтар Союзы Маршалы, полковник, комбриг[d], комдив[d], Комкор[d], генерал-майор, генерал-лейтенант[d], генерал-полковник[d] и генерал армии[d]
Командалыҡ иткән Группа советских войск в Германии[d]
Хеҙмәт итеүе СССР
Әүҙемлек осороноң башланыуы 1917 — наст. время
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Ғәскәр төрө Эшсе-крәҫтиән Ҡыҙыл армияһы
Рәсем
Ҡултамға
Вафат булған көнө 31 ғинуар 1972({{padleft:1972|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:31|2|0}})[1][2] (73 йәш)
Вафат булған урыны
Һуғыш/алыш
Логотип РУВИКИ.Медиа Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа

Захаров Матвей Васильевич (5 (17) август 1898 йыл — 31 ғинуар 1972, Мәскәү, РСФСР, СССР) — совет хәрби эшмәкәре, Советтар Союзы маршалы (1959), ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы, КПСС Үҙәк Комитеты ағзаһы, СССР Юғары Советы депутаты (4-8-се саҡырылыш), профессор.

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Йәшлеге[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

1898 йылдың 17 авгусында (иҫке стиль буйынса — 5 августа) Тверь губернаһы Старицкий өйәҙе Татаркоский улусының Войлово ауылында кәрҫтиән ғаиләһендә тыуа. Урыҫ. 1904 йылда ғаилә Санкт-Петербургҡа күсенә, унда атаһы балта оҫтаһы булып эшләй. 1913 йылда Тверь ҡала юғары башланғыс училищеһын тамамлай, Петроград заводтарында слесарь булып эшләй. 1917 йылда Петроградтағы революцион ваҡиғаларҙың актив ҡатнашыусыһы, «Сименс и Гальске» заводының Ҡыҙыл Гвардия отрядына инә. Был отрядта 7 ноябрҙә (иҫке стиль буйынса 25 октябрҙә) Ҡышҡы һарайҙы штурмлауҙа һәм Керенский — Красновтың контрреволюцион фетнәнһен баҫтырыуҙа Пулково янындағы алыштарҙа ҡатнаша. 1917 йылдың декабрендә РСДРП-ға инә.

Граждандар һуғышы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Петроградтың әүҙем коммунисы булараҡ, Захаров яңы ғына төҙөлә башлаған Ҡыҙыл армияға йүнәлтелә. 1918 йылда 2-се Совет Петроград артиллерия курстары тамамлай. 1918 йылда Граждандар һуғышы фронттарында, шул уҡ йылдың декабрендә Царицын янындағы 10-сы армияла артиллерия батареяһы менән командалыҡ итә. Артабан генерал А. И. Деникин ғәскәренә һәм Төньяҡ Кавказда һәм Ставрополье крайында аҡ казак ғәскәрҙәренә ҡаршы һуғыша.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. 1,0 1,1 Захаров Матвей Васильевич // Большая советская энциклопедия (урыҫ): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. Matvei W. Sacharow // Munzinger Personen (нем.)

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Абрамов А. С. У Кремлёвской стены. — Изд. 7-е, доп. — М.: Политиздат, 1987.
  • Дважды Герои Советского Союза. — М.: Воениздат, 1973.
  • Колпакиди А., Север А. ГРУ. Уникальная энциклопедия. — М.: Яуза; Эксмо, 2009. — С. 692—693. — 720 с. — (Энциклопедия спецназа). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-30920-7.
  • Люди бессмертного подвига. Кн. 1. — М., 1975.
  • Грязнов Б. З. Дорогой солдата. — Ленинград: Лениздат, 1968.
  • Грязнов Б. З. Маршал Захаров. — М.: Воениздат, 1979. — 152 с. — (Советские полководцы и военачальники).
  • Маковеев М. С. Страницы героической жизни. — Москва: Политиздат, 1975. — 111 с. — (Герои Советской Родины).
  • Рубцов Ю. В. Маршалы Советского Союза. Личные дела рассказывают. — М., 1996.
  • Руководители Санкт-Петербурга : [Сб.] / под ред. Бауман А.Л. — СПб.М.: Нева—Олма-Пресс, 2003. — С. 576,[16]л.ил. — ISBN 5765421148.
  • Соловьев Д. Ю. Все генералы Сталина. Том 5. — М., 2019. — С.15-17.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]