Низариҙар
| Низариҙар | |
|---|---|
| ғәр. النزارية | |
 Фатими хәлифәлек биләмәһе | |
| Дин: | ислам |
| Ағым: | шиғыйҙар |
| Нигеҙләнгән: | XI быуат аҙағы |
| Нигеҙләүсе: | Әбү Мансур Низар |
| Илдәр: | Һиндостан, Сүриә, Пакистан, Афғанстан, Тажикстан, Ираҡ, Оман, Занзибар һ.б.. |
| Нигеҙләүселәр | Хәсән ибн Саббах |
| Ҡаршы тороусылар: | мөстәғәлиҙәр |
Низариҙар (ғәр. النزارية —ән-Низарийүн; фарс. نزاریان — Незәрийән) — шиғый исламының исмәғили мәҙһәбе тармағы.
Тарихы
Һуғышсан исмәғилиҙәр мөхитенән XI быуат аҙағында айырылып сығалар. Низариҙар, фатими хәлифә әл-Мустансирҙың өлкән улы Әбү Мансур Низар имам булып тора, тип һанаған.
Низариттарҙың тәғлимәте ғаҡыл (ижтиһад), плюрализм (раса, этник, мәҙәни төрлөлөк һәм дини айырмалыҡтарҙың рөхсәт ителеүе) һәм социаль ғәҙеллек кеүек нәмәләр тураһында һөйләй.
Хәҙерге заманда
Бөтә низари исмәғилиҙәр хәҙер шаһзадә Шаһ Кәрим Әл-Хөсәйениҙе (Аға — хан IV) үҙҙәренең Имам-и-Заман (заман имамы) тип таный.[1].
Исмәғили имам резиденцияһы
Португалия Республикаһы менән 2015 йылғы килешеүгә ярашлы, 2018 йылдың 11 июлендә Аға хан рәсми рәүештә Лиссабондағы Энрике де Мендонс һарайын, «Исмәғили имаматтың диваны — резиденцияһы)» (порт. Divã do Imamato Ismaeli) тип иғлан итә[2].
Шулай уҡ ҡарағыҙ
Иҫкәрмәләр
- ↑ Daftary, Farhad (1998). A Short History Of The Ismailis: Traditions of a Muslim Community. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.
- ↑ Imamat. Дата обращения: 9 май 2022. Архивировано 13 декабрь 2021 года.
Әҙәбиәт
- Дафтари Ф. Краткая история исмаилизма: Традиции мусульманской общины / Пер. с англ. Л. Р. Додыхудоевой, Л. Н. Додхудоевой. — М.: ООО «Издательство АСТ»: «Ладомир», 2004. — 273 с. — (Историческая библиотека). — 4000 экз. — ISBN 5-17-021160-0.
- Строева Л. В. Государство исмаилитов в Иране в XI–XIII вв. — М.: Наука, ГРВЛ, 1978. — 276 с. — 2400 экз.
Был — тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ, мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып, РУВИКИ проектына ярҙам итә алаһығыҙ.
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
