Девиз: « (лат.) Si Deus Nobiscum quis contra nos (Беҙҙең менән Алла, кем беҙгә ҡаршы?) в XVIII быуатта: (лат.) Pro Fide, Lege et Rege (Өмөт, ҡанун һәм король өсөн! )»
Дәүләттең традицион атамаһы — «речь посполитая» — латин теленән поляк теленә һүҙмә-һүҙ тәржемә иткәндә термин Res Publica (пол.rzecz — әйбер, эш; pospolita — дөйөм)[7]. Был терминды рус теленә һүҙмә-һүҙ тәржемәһе «дөйөм эш» йәки «уртаҡ әйбер» («общее дело» или «общая вещь»)[8]. Дәүләттең рәсми исеме — Польша короллеге һәм Бөйөк литва кенәзлеге (пол.Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie). Ғәҙәттә, урындағы ябай халыҡ дәүләте Речь Посполитая (пол.Rzeczpospolita; зап.-урыҫсалап. Реча Посполит) тип атаған. Польша халҡы Короллекте ҡыҫҡаса Таж (Корона) тип, ә Бөйөк Литва кенәзлеген ҡыҫҡаҫа Бөйөк кенәзлек тип атағандар.
XVII быуатта дипломатик хат алышыуҙа Светлейшая Речь Посполитая Польская (пол.Najjaśniejsza Rzeczpospolita Polska; лат.Serenissima Res Publica Poloniae'Светлейшая Речь Посполитая Польская (пол.Najjaśniejsza Rzeczpospolita Polska; лат.Serenissima Res Publica Poloniae исеме ҡулланылған[9].
Хәҙер киң ҡулланылған Речь Посполитая Обоих народов (пол.Rzeczpospolita Obojga Narodów) исеме рәсми түгел һәм, моғайын, поляк яҙыусыһы Павел Ясеницаның 1967 йылда донъяға таралған трилогияһының сығыуы тарихына бәйлелер.
Хәҙерге Польша тарихында 1795—1569 йылдар «I Речь Посполитая», 1918—1939 йылдар — «II Речь посполитая», 1989 йылдан— «III Речь Посполитая» атала. Был осраҡта башҡа постолиталарҙан айырыу өсөн, Польша Халыҡ Республикаһы (1944—1989) иҫәпкә алынмай һәм Rzeczpospolita Ludowa (халыҡ республикаһы) тип атала[10].
↑С. Захаркевич.Армяне Речи Посполитой: анализ модели культурной адаптации // Художественная культура армянских общин на землях Речи Посполитой: Материалы Международной научной конференции / Сост. и отв. ред. И. Н. Скворцова. — Минск: Арт. Дизайн, 2013. — С. 23.
↑Дмитрук, Е. П. Название польского государства и особенности его политико-государственного устройства в XX в. согласно конституционным актам: историко-юридический анализ // Право.by. — 2014. — 1 (27). — c. 13-18.