Йосопов Һарун Вәли улы

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Тикшерелгән мәҡәлә
Йосопов Һарун Вәли улы
Юсупов Гарун Валеевич.jpg
Тыуған көнө 22 июнь 1914({{padleft:1914|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:22|2|0}})
Тыуған урыны Рәсәй империяһы, Ҡазан губернаһы, Ҡазан ҡалаһы
Вафат көнө 26 июнь 1968({{padleft:1968|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:26|2|0}}) (54 йәш)
Вафат урыны Татар АССР-ының Ҡазан ҡалаһы
Ғилми даирәһе археология, этнография
Альма-матер Ҡазан университеты
Ғилми дәрәжәһе тарих фәндәре кандидаты (1952)
Ниндәй өлкәлә танылған археолог, этнограф, төркиәтсе

Йосопов Һарун Вәли улы (рус. Юсупов Гарун Валеевич; 22 июнь 1914 йыл26 июнь 1968 йыл) — археолог-ғалим, төркиәтсе һәм этнограф. Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнашыусы, элемтәсе, гвардия сержанты. 1952—1958 йылдарҙа СССР Фәндәр академияһының Башҡортостан филиалы Тарих, тел һәм әҙәбиәт институтының ғилми хеҙмәткәре һәм өлкән ғилми хеҙмәткәре. Тарих фәндәре кандидаты (1952). Татарстан Республикаһының дәүләт премияһы лауреаты (1994).

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Һарун Вәли улы Йосопов 1914 йылдың 22 июнендә Рәсәй империяһының Ҡазан губернаһы[1] Ҡазан ҡалаһында приказчик ғаиләһендә тыуған[2].

1929 йылда беренсе баҫҡыс мәктәбен тамамлай һәм иҫәпселәр курсында уҡый, артабан иҫәпсе һәм электромонтер булып эшләй. 1935 йылдың октябрендә Ҡазан университеты[3] рабфагының көндөҙгө бүлегенә, 1936 йылдың сентябрендә — география факультетына ҡабул ителә. 1941 йылдың июнендә юғары һөнәри белемле географ-геоморфолог дипломы ала һәм Татарстан геология-разведка тресында эшләй башлай[2].

1942 йылдың апрелендә Ҡыҙыл Армияға саҡырыла. Көнбайыш, Сталинград һәм Воронеж фронтары составында Бөйөк Ватан һуғышында, шул иҫәптән, 62-се армияһының элемтәсеһе булараҡ, Сталинградты обороналауҙа һәм Курск дуғаһындағы алыштарҙа ҡатнаша. Баш яраһы һәм контузия ала.

1945 йылдың октябрендә демобилизациялана. «Сталинградты обороналаған өсөн» һәм «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалдары менән бүләкләнә[2].

Һарун Йосопов һуғыш йылдарында

1946 йылдан Ҡазан университетының этнография музейының мөдире була. 1952 йылдан СССР Фәндәр академияһының Башҡортостан филиалы Тарих, тел һәм әҙәбиәт институтында эшләй[4].

1958 йылдан — СССР Фәндәр академияһының Ҡазан филиалы Тел, әҙәбиәт һәм тарих институты хеҙмәткәре[2].

1968 йылдың 22 июнендә Ҡазан ҡалаһында вафат була[4].

Фәнни эшмәкәрлеге[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Һарун Йосопов тарафынан Волга буйы һәм Урал алдының XIII—XIV быуаттарға ҡараған эпиграфик ҡомартҡылар исемлеге йыйылған һәм төҙөлгән. Башҡортостан территорияһында Воскресенское, Имәндәш, Ҡормантау, Касьяновское, Табын ҡаласыҡтарын һәм башҡаларҙы аса һәм тикшерә[4]. «Башҡортостанда болғар ҡәбер таштары» тигән хеҙмәт яҙа.

Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • «Сталинградты обороналаған өсөн» миҙалы
  • «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы
  • Татарстан Республикаһының дәүләт премияһы лауреаты (1994).

Ғилми хеҙмәттәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Булгарские эпиграфические памятники, найденные летом 1947 г. // Эпиграфика Востока. — М., 1951. — Вып. IV. — С. 68—76. (в соавторстве с Г. М. Хисамутдиновым)
  • Татарские эпиграфические памятники XV в. (К вопросу о происхождении казанских татар) // Эпиграфика Востока. — Вып. V. — М., 1951. — С. 78—94.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]