Аңбаш (күл)

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Аңбаш
Административ-территориаль берәмек Силәбе өлкәһе
Дәүләт

Аңбаш — рус. Анба́ш - Рәсәйҙең Силәбе өлкәһендәге күл.

Географияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Аңбаш күле Ҡыштым ҡала округы территорияһында урынлашҡан (ҡаланан көньяҡҡа табан яҡынса 1 км тирәһе аралыҡта). Иң яҡын тораҡ пункттар - Ҡыштым ҡалаһы ( 2 км-ға төньяҡтараҡ) һәм Озерск (төньяҡ-көнсығышҡа табан 11 км). Өлкә үҙәге Силәбенән алыҫлығы - 90 км, Екатеринбургтан - 160 км тирәһе тәшкил итә.

Төньяҡта ҡылымыҡ аша Ҡыштым ҡала күле, көньяҡта — Кесе Аҡкүл менән тоташа. Күлдең төньяҡ ярында — ҙур Каолиновый ҡасабаһы (Ҡыштым биҫтәһе), көньяҡтан — баҡса участкалары. Күлдең төньяҡ-көнсығышы буйлап АрғаяшҠыштым юлы үтә , көнбайышы буйлап — Кузнецкое — Ҡыштым автомобиль юлы һәм ҠарабашҠыштым тимер юлы һалынған.

Тасуирлама[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Майҙаны — яҡынса 250 га, һыу көҙгөһө — 249,7 м.

Күлдең уртаса тәрәнлеге 3 метр тәшкил, максималь тәрәнлеге - 4 метр тәшкил итә. Күлдең майҙаны яҡынса 1,5 квадрат километр - (250 гектар). Күлдең төбө башлыса ләмле, әммә урыны менән ҡомлоҡтар ҙа осрай.

Аңбашта суртан, опто, алабуға, сабаҡ, ҡорман, табан тереклек итә.

Төньяҡ һәм көнбайыш ярҙары һаҙмырт һәм ҡамышлы.

Этимологияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Күлдең атамаһы килеп сығыуын легендалар аҡ (төҫ) + баш, йәки аң + баш һүҙҙәре менән бәйләй. Аҡбаш тигән атама ваҡыт уҙыу менән Анбаш йәки Амбаш булып яңғырай башлаған тип һанаусылар бар. Шул уҡ ваҡытта боронғо башҡорт телендәге Аң һүҙе - ҡырағай йәнлек, кейек [2] тигәнде аңлатҡан һәм атама үҙгәрмәйенсә тап Аңбаш тип һаҡланып килеүе бик ихтимал [3].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. GEOnet Names Server — 2018.
  2. Башҡорт теленең һүҙлеге. 2 томлыҡ. - Мәскәү, 1993. - 1-се том, 64-се бит
  3. Анбаш [1] 2019 йылдың 26 март көнөндә архивланған.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Озеро Анбаш [2]
  • Озеро Анбаш [3]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Башҡорт теленең һүҙлеге. 2 томлыҡ. - Мәскәү, 1993. - 1-се том, 64-се бит
  • Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 11. Средний Урал и Приуралье. Вып. 2. Тобол / под ред. В. В. Николаенко. — Л.: Гидрометеоиздат, 1965. — 240 с.
  • Обзорно-географический Атлас России. — Картография, АСТ, Астрель, 2010. — С. 60—61.