Аңбаш (күл)
Аңбаш | |
Административ-территориаль берәмек | Силәбе өлкәһе |
---|---|
Дәүләт | |
Аңбаш — рус. Анба́ш - Рәсәйҙең Силәбе өлкәһендәге күл.
Географияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Аңбаш күле Ҡыштым ҡала округы территорияһында урынлашҡан (ҡаланан көньяҡҡа табан яҡынса 1 км тирәһе аралыҡта). Иң яҡын тораҡ пункттар - Ҡыштым ҡалаһы ( 2 км-ға төньяҡтараҡ) һәм Озерск (төньяҡ-көнсығышҡа табан 11 км). Өлкә үҙәге Силәбенән алыҫлығы - 90 км, Екатеринбургтан - 160 км тирәһе тәшкил итә.
Төньяҡта ҡылымыҡ аша Ҡыштым ҡала күле, көньяҡта — Кесе Аҡкүл менән тоташа. Күлдең төньяҡ ярында — ҙур Каолиновый ҡасабаһы (Ҡыштым биҫтәһе), көньяҡтан — баҡса участкалары. Күлдең төньяҡ-көнсығышы буйлап Арғаяш — Ҡыштым юлы үтә , көнбайышы буйлап — Кузнецкое — Ҡыштым автомобиль юлы һәм Ҡарабаш — Ҡыштым тимер юлы һалынған.
Тасуирлама[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Майҙаны — яҡынса 250 га, һыу көҙгөһө — 249,7 м.
Күлдең уртаса тәрәнлеге 3 метр тәшкил, максималь тәрәнлеге - 4 метр тәшкил итә. Күлдең майҙаны яҡынса 1,5 квадрат километр - (250 гектар). Күлдең төбө башлыса ләмле, әммә урыны менән ҡомлоҡтар ҙа осрай.
Аңбашта суртан, опто, алабуға, сабаҡ, ҡорман, табан тереклек итә.
Төньяҡ һәм көнбайыш ярҙары һаҙмырт һәм ҡамышлы.
Этимологияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Күлдең атамаһы килеп сығыуын легендалар аҡ (төҫ) + баш, йәки аң + баш һүҙҙәре менән бәйләй. Аҡбаш тигән атама ваҡыт уҙыу менән Анбаш йәки Амбаш булып яңғырай башлаған тип һанаусылар бар. Шул уҡ ваҡытта боронғо башҡорт телендәге Аң һүҙе - ҡырағай йәнлек, кейек [2] тигәнде аңлатҡан һәм атама үҙгәрмәйенсә тап Аңбаш тип һаҡланып килеүе бик ихтимал [3].
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- ↑ GEOnet Names Server — 2018.
- ↑ Башҡорт теленең һүҙлеге. 2 томлыҡ. - Мәскәү, 1993. - 1-се том, 64-се бит
- ↑ Анбаш [1] 2019 йылдың 26 март көнөндә архивланған.
Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- Башҡорт теленең һүҙлеге. 2 томлыҡ. - Мәскәү, 1993. - 1-се том, 64-се бит
- Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 11. Средний Урал и Приуралье. Вып. 2. Тобол / под ред. В. В. Николаенко. — Л.: Гидрометеоиздат, 1965. — 240 с.
- Обзорно-географический Атлас России. — Картография, АСТ, Астрель, 2010. — С. 60—61.