Конев Иван Степанович

Гражданлығы	Рәсәй империяһы; СССР;
Һөнәр төрө	офицер, сәйәсмән
Тыуған ваҡыттағы исеме	рус. Иван Степанович Конев
Хәрби звание	Советтар Союзы Маршалы, генерал армии[d], комдив[d], Комкор[d], командарм 2-го ранга[d], генерал-лейтенант[d], генерал-полковник[d] и Унтер-офицер
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	; ; СССР Дәүләт гербының алтын һүрәтләнеше менән Почётлы ҡорал[d] (22 февраль 1968) ; почётный гражданин Пльзеня[d] (1945) почётный гражданин Праги[d] (1945)
Ойошма ағзаһы	КПСС Үҙәк комитеты и Бөтә Рәсәй Үҙәк Башҡарма Комитеты
Тыуған көнө	16 (28) декабрь 1897
Вафат булған көнө	21 май 1973[…] (75 йәш)
Тыуған урыны	Лодейно[d], Никольский уезд[d], Вологодская губерния[d], Рәсәй империяһы;
Хеҙмәт итеүе	СССР
Ғәскәр төрө	Урыҫ император армияһы[d]
Ерләнгән урыны	Кремль диуарындағы некрополь[d];
Ҡатнашыусы	ВКП(б)-ның XVIII съезы[d], КПСС-тың XIX съезы[d], КПСС-тың ХХ съезы[d], КПСС-тың XXI съезы[d] и КПСС-тың XXII съезы[d]
Үлем төрө	тәбиғи үлем[d]
Заты	ир-ат
Уҡыу йорто	М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия;
Үлем сәбәбе	Яман шеш
Вафат булған урыны	Мәскәү ҡалаһы, СССР;
Әүҙемлек осороноң башланыуы	1916 — наст. время
Һуғыш/алыш	Беренсе донъя һуғышы; Бөйөк Ватан һуғышы; Рәсәйҙә Граждандар һуғышы; Витебское сражение[d]; Смоленское сражение[d]; Мәскәү өсөн ҡаты һуғыш[d]; Ржевская битва[d]; Курск һуғышы[d]; Днепр өсөн алыш; Львовско-Сандомирская операция[d]; Висло-Одерская операция[d]; Берлинская наступательная операция[d]; Пражская операция[d]; 1956 йылғы мадьяр ихтилалы;
Сәйәси фирҡә ағзаһы	Советтар Союзы Коммунистар партияһы;
	Медиафайлы на РУВИКИ.Медиа

Конев Иван Степанович (16 (28) декабрь 1897 йыл — 21 май 1973 йыл) — СССР полководецы, Советтар Союзы Маршалы (1944^[3]), ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы (1944, 1945), «Еңеү» ордены кавалеры (1945). КПСС Үҙәк Комитеты ағзаһы (1952—1973).

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Йәшлеге һәм Граждандар һуғышы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Иван Конев,
1910 йылдар аҙағы

1897 йылдың 28 декабрендә Вологда губернаһы Никольский өйәҙе Лодейнола (хәҙер — Киров өлкәһе Подосиновский районы) крәҫтиән ғаиләһендә тыуа. Урыҫ.^[4] 1906 йылда — сиркәү-мәхәллә мәктәбен, 1912 йылда Николо-Пушемский земство училищеһын тамамлай. 15 йәшенән Подосиновецта һәм Архангельскиҙа урман биржаһында миҙгелле эштәрҙә эшләй.

Беренсе донъя һуғышында ҡатнаша. 1916 йылдың майында Рус император армияһына саҡырыла. Күнекмә артиллерия командаһын тамамлай, резерв ауыр артиллерия бригадаһында хеҙмәт итә (Мәскәү), һуңынан кесе унтер-офицер Конев 1917 йылда Көньяҡ-көнбайыш фронтҡа ебәрелә. 2-се ауыр артиллерия бригадаһының 2-се айырым ауыр артиллерия дивизионында һуғыша. 1918 йылдың ғинуарында демобилизациялана.

Шул уҡ йылда большевиктар партияһына инә, Вологда губернаһының Никольск ҡалаһында өйәҙ ҡала хәрби комиссары итеп һайлана. Һуң Ҡыҙыл Армия сафында Көнсығыш фронтта Урыҫ армияһы, Алыҫ Көнсығыш армияһы, һәм Байкал аръяғында, Алыҫ Көнсығышта япон интервенттарына ҡаршы һуғыша. 102-се «Грозный» юронепоезы комиссары була, уның ҡарамағына 4 орудие, 12 пулемет бирелә. Командала Балтик флотының 60 матросы була. Бронепоезд Көнсығыш фронтының 3-сө һәм 5-се армияларына инә. Омскиға һөжүм ваҡытында бронепоезды Иртыш боҙ аша сығарыуға командалыҡ итә. 1919 йылдың аҙағынан 2-се Верхнеудинск уҡсылар дивизияһының 5-се уҡсылар бригадаһы комиссары бул, 1920 йылдан — ошо дивизия комиссары, 1921 йылдан — Алыҫ Көнсығыш республикаһының Халыҡ-революцион армияһы штабы комиссары. РКП(б)-ның X съезының башҡа делегаттары менән бергә 1921 йылда Кронштадт ихтилалын баҫтырыуҙа ҡатнаша.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

↑ ^1,0 ^1,1 Конев Иван Степанович // Большая советская энциклопедия (урыҫ): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ Ivan Stepanovich Konev // Encyclopædia Britannica (ингл.)
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении генералу армии Коневу И. С. военного звания маршала Советского Союза» от 20 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 29 февраля (№ 12 (272)). — С. 1
↑ Дважды Герой Советского Союза Конев Иван Степанович :: Герои страны

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Герои Советского Союза. Краткий биографический словарь в двух томах — М.: Воениздат, 1987.
Советская военная энциклопедия в 8 томах. — М.: Воениздат, 1976—1980,том 4 , с. 303.
Михеенков С. Е. Конев. Солдатский маршал. — М.: Молодая гвардия, 2013. (ЖЗЛ).
Полевой Б. Н. Полководец : Биогр. повесть [о Маршале Сов. Союза И. С. Коневе]. — М.: Политиздат, 1974. — 126, [8] с. — (Герои Советской Родины). — 200 000 экз.
Соловьёв Д. Ю. Все генералы Сталина. — М., 2019. — ISBN 9785532106444. — Стр. 47—48.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Конев Иван Степанович. Записки. Воспоминания. Фото. Видео.
Конев Иван Степанович. Сайт Министерства обороны Российской Федерации.
Конев Иван Степанович. Сайт Вологодской областной библиотеки им. И. В. Бабушкина.

[_d81c748dbfd0382f-1] 1,0 ^1,1 Конев Иван Степанович // Большая советская энциклопедия (урыҫ): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_75482642c63a5d82-2] Ivan Stepanovich Konev // Encyclopædia Britannica (ингл.)

[3] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении генералу армии Коневу И. С. военного звания маршала Советского Союза» от 20 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 29 февраля (№ 12 (272)). — С. 1

[4] Дважды Герой Советского Союза Конев Иван Степанович :: Герои страны

[1]

[2]

[3]

[4]