Крылов Николай Иванович

РУВИКИ — интернет энциклопедия мәғлүмәте
Гражданлығы
Хеҙмәт итеүе Рәсәй империяһы
Һөнәр төрө офицер, мемуарист, сәйәсмән
Ҡатнашыусы КПСС-тың XXI съезы[d], КПСС-тың XXII съезы[d], КПСС-тың XIX съезы[d] и КПСС-тың ХХ съезы[d]
Заты ир-ат
Уҡыу йорто
Сәйәси фирҡә ағзаһы
Тыуған урыны
Ерләнгән урыны
Хәрби звание Советтар Союзы маршалы, Майор, Полковник, Генерал-майор, Генерал-лейтенант, генерал-полковник[d] и Армия генералы
Ғәскәр төрө Эшсе-крәҫтиән Ҡыҙыл армияһы
Әүҙемлек осороноң башланыуы 1919 — наст. время
Ойошма ағзаһы КПСС Үҙәк комитеты и Комсомол
Рәсем
Тыуған көнө 16 (29) апрель 1903[1]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Вафат булған көнө 9 февраль 1972({{padleft:1972|4|0}}-{{padleft:2|2|0}}-{{padleft:9|2|0}})[2][3][…] (68 йәш)
Вафат булған урыны
Һуғыш/алыш
Логотип РУВИКИ.Медиа РУВИКИ.Медиа файлдары

Крылов Николай Иванович (16 (29) апрель 1903 йыл[4] — 9 февраль 1972, Мәскәү) — совет хәрби эшмәкәре, ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы, Советтар Союзы Маршалы. 1961—1972 йылдарҙа — КПСС Үҙәк Комитеты ағзаһы.

Вишневоела Н. И. Крылов тыуған йорт

Һарытау губернаһы Балашовка өйәҙе Тамалин улусының Голяевка ауылында тыуа. Әлеге ваҡытта ауыл Вишневое тип атала һәм Пенза өлкәһенең Тамалин районына ҡарай. Вишневоела Н. И. Крылов тыуған йорт беҙҙең көндәргә тиклем һаҡланған.

Ауыл уҡытыусыһы ғаиләһендә тыуған. Урыҫ[5].

1918 йылдан — комсомолда, өйәҙ комсомол ячейкаһы секретары һәм ирекмәндәрҙең партия-комсомол ҡыҙыл гвардия отряды яугиры була.

Граждандар һуғышы йылдарында Ҡыҙыл армия сафына инергә тырыша, 1919 йылда Көньяҡ фронтта авиация дивизионына алына, әммә бер нисә көндән ҡаты ауырып китә һәм ата-әсәһенд ҡалдырыла. Шунда уҡ мәктәп курсы буйынса имтихандарҙы экстерн тапшыра һәм мәктәптең 2-се баҫҡысын тамалау тураһында таныҡлыҡ ала.

Шуға ҡарамаҫтан, 1919 йылдың апрелендә, 16 йәшендә Ҡыҙыл армия сафына алына. 1920 йылда Һарытау пехота-пулемет курстарын тамамлағандан һуң уҡсылар взводы командиры итеп тәғәйенләнә, һуңынан В. М. Азин исемендәге 28-се уҡсылар дивизияһы составындағы уҡсылар ярымрота?ы командиры була. 11-се армия сафында Көньяҡ фронтта һуғыша, Әзербайжанды ҡыҙыл ғәскәрҙәрҙең баҫып алыуында, 1921 йылғы совет-грузин һуғышында ҡатнаша. 1921 йылда Алыҫ Көнсығышҡа күсерелә һәм 19 йәшендә Алыҫ Көнсығыш республикаһының Халыҡ-революцион армияһының 1-се Тымыҡ океан дивизияһы3-сө Үрге Удин полкының уҡсылар батальоны командиры итеп тәғәйенләнә. Спасскиҙы штурмлауҙа, Никольск-Уссурийскийҙы һәм 1922 йылда Владивостокты азат итеүҙә ҡатнаша.

  • И. Драган Николай Крылов. — М. : Молодая гвардия, 1988. — 320 с. — (ЖЗЛ; Вып. 691). — 150000 экз. — ISBN 5-235-00235-0
  • Военный энциклопедический словарь ракетных войск стратегического назначения / Министерство обороны РФ; Гл. ред.: И. Д. Сергеев, В. Н. Яковлев, Н. Е. Соловцов. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1999. — 632 с. — 8500 экз. — ISBN 5-85270-315-X.. — С.261—262.
  • Военачальники РВСН. Вып. 2. — Изд-во ЦИПК РВСН, 1999.
  • Главкомы стратегических. — Изд-во ЦИПК РВСН, 1996.
  • Книга памяти РВСН. — Изд-во ЦИПК РВСН, 1997.
  • Руководители Санкт-Петербурга : [Сб.] / под ред. Бауман А.Л. — СПб.М.: Нева—Олма-Пресс, 2003. — С. 576,[16]л.ил. — ISBN 5765421148.
  • Л. С. Татарин. Тайны Большого Хингана.
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Чуйков В. И. Начало пути. — 2-е изд., испр. и доп. — М.: Воениздат, 1962.

]